Eigenlijk was het vroeger heel simpel. Zoals ik ooit leerde begon je een brief met 'Geachte meneer Jansen'. En een brief naar een bekend persoon kon uiteraard informeler. Dat kon je gewoon met 'beste' doen en gewoon je vrienden werden nog jovialer aangesproken met een simpele 'hoi'...Simpel, duidelijk. Maar tegenwoordig zit ik toch wel eens te slikken. Zeker bij mailtjes. Je mailt wat af op een dag en regelmatig is het gewoon even een terloopse aanvulling of opmerking. Moet je dan iedere keer heel plechtig met 'geachte' beginnen? Dat voelt in veel gevallen wat overdreven. Maar 'beste' voelt voor mij dan toch weer te intiem..
Een mail dan maar zonder aanhef beginnen? Dat vind ik al helemaal niets, want dat komt zo bot over. Maar wat dan wél? Vaak grijp ik dan maar naar het moment van de dag. 'Goedemorgen meneer Jansen', daar valt weinig op aan te merken, lijkt me zo. Maar ja: dan mailt deze meneer direct terug en eigenlijk moet ik ook wel weer antwoorden. Het is nog altijd ochtend! Je snapt mijn punt al: ik kan die man toch geen goedemorgen blijven wensen?
Nog erger: afsluiten (ook in brieven trouwens). Gewoon een vriendelijke groet is altijd goed. Dus dat 'hoogachtend' is vervangen door een 'vriendelijke groet' is helemaal goed (vind ik). Maar stel dat je iets vraagt. Je hoopt op een antwoord dus wil je graag nog een extra afsluitende zin. De standaardzin uit brieven van weleer : 'In afwachting verblijven wij'....mwah...
Vaak maak ik er dan maar iets van: 'ik hoor graag van u' ofzo. Maar bij sommige bedrijven of personen weet ik nog niet zo zeker of dat wel de manier is.
Het is allemaal gelukkig wat losser dan het was toen ik nog op school zat. Maar toch was het in sommige dingen wel erg makkelijk die standaardzinnetjes. Standaard, waardoor ze eigenlijk totaal niets meer zeiden, maar ja, het hoorde zo dus was het goed...
Een mail dan maar zonder aanhef beginnen? Dat vind ik al helemaal niets, want dat komt zo bot over. Maar wat dan wél? Vaak grijp ik dan maar naar het moment van de dag. 'Goedemorgen meneer Jansen', daar valt weinig op aan te merken, lijkt me zo. Maar ja: dan mailt deze meneer direct terug en eigenlijk moet ik ook wel weer antwoorden. Het is nog altijd ochtend! Je snapt mijn punt al: ik kan die man toch geen goedemorgen blijven wensen?
Nog erger: afsluiten (ook in brieven trouwens). Gewoon een vriendelijke groet is altijd goed. Dus dat 'hoogachtend' is vervangen door een 'vriendelijke groet' is helemaal goed (vind ik). Maar stel dat je iets vraagt. Je hoopt op een antwoord dus wil je graag nog een extra afsluitende zin. De standaardzin uit brieven van weleer : 'In afwachting verblijven wij'....mwah...
Vaak maak ik er dan maar iets van: 'ik hoor graag van u' ofzo. Maar bij sommige bedrijven of personen weet ik nog niet zo zeker of dat wel de manier is.
Het is allemaal gelukkig wat losser dan het was toen ik nog op school zat. Maar toch was het in sommige dingen wel erg makkelijk die standaardzinnetjes. Standaard, waardoor ze eigenlijk totaal niets meer zeiden, maar ja, het hoorde zo dus was het goed...
Reacties
Een reactie posten