Spreektaal en schrijftaal zijn twee verschillende dingen. Al zou je denken dat dat eigenlijk niet zo zou moeten zijn...Je wil toch immers op papier duidelijk maken wat je anders zo zou vertellen? Toch gaat de vlieger niet op dat deze beide talen gelijk zijn. Als we er dan ook nog eens de gebarentaal bijhalen..komen we uit op drie talen voor één en hetzelfde ding, waarbij je allemaal hetzelfde wilt zeggen! Nu heb ik geen verstand van gebarentaal, dus die laten we maar even voor wat het is (sorry, zou het trouwens best wel willen begrijpen...). Maar we beperken ons even tot het verschil tussen gesproken en geschreven taal. Als creatief schrijver kom je wel vaker te staan voor het feit dat dialogen in een boek toch anders uitpakken dan dat je in het echte leven zou horen. Hoewel dialogen je helpen te vertellen hoe de persoon zich voelt, bijvoorbeeld, en je echt je best doet om het zo echt mogelijk te maken, zal het toch anders zijn.
Maar waar het hier nu even echt om gaat: in spreektaal worden woorden vaker veranderd dan in schrijftaal. Waar woorden in spreektaal regelmatig veranderd worden door de tijdsgeest en het dialect...zal het in schrijftaal nog even duren voor het ook zo geschreven gaat worden. En dan kom je dus bij het volgende punt: wie bepaalt nu eigenlijk of een woord correct Nederlands is? Wát is correct en wat kan dus echt niet en verdient een dikke rode streep? Geen idee. Zijn de afgestudeerde Neerlandici degenen die dat bepalen? De mensen van de dikke Van Dale? Is Nederlands dan een dode taal die echt niet meer mag en kan veranderen (als je sommige mensen hoort protesteren tenminste bij nieuwe woorden..)? Natuurlijk niet. Gelukkig niet. Taal is in de eerste plaats de manier om je uit te kunnen drukken naar de ander toe zodat hij of zij jou begrijpt. Daar is het toch uiteindelijk allemaal om te doen? Als we dus woorden krijgen die een hele grote groep Nederlanders begrijpt en gebruikt, dan zou je dus kunnen zeggen dat het gewoon Nederlands is...Maar ja, dan komen de critici om de hoek kijken die dat niet vinden kunnen.🙊
Probleem waar je dan dus tegenaan loopt als je in opdracht schrijft: wie bepaalt dus wat fout is in de tekst en wat niet? Doe jij dat als tekstschrijver of is hierin de opdrachtgever de leidende draad? Of pak je gewoon Google erbij?
Mijn persoonlijke mening is dat in dit soort gevallen er overleg hoort te zijn tussen beide partijen. Wil de opdrachtgever een bepaald woord echt wel of niet gebruiken dan zal je als tekstschrijver je hier bij neer moeten leggen. Hij of zij geeft jou immers de opdracht en dus zal de tekst naar zijn of haar tevredenheid moeten zijn. Máár: jij als tekstschrijver zal ook de verantwoordelijkheid hebben dat een tekst goed is en goed valt bij de klanten van jouw opdrachtgever en hem of haar er dus op moeten wijzen dat iets 'officieel' anders geschreven wordt...Een goed samenspel dus, waarbij de opdrachtgever uiteindelijk het eindwoord heeft want het wordt zijn of haar artikel.
Dat is mijn mening: maar eh...wie bepaalt dan weer of mijn mening de juiste is? 😉
Maar waar het hier nu even echt om gaat: in spreektaal worden woorden vaker veranderd dan in schrijftaal. Waar woorden in spreektaal regelmatig veranderd worden door de tijdsgeest en het dialect...zal het in schrijftaal nog even duren voor het ook zo geschreven gaat worden. En dan kom je dus bij het volgende punt: wie bepaalt nu eigenlijk of een woord correct Nederlands is? Wát is correct en wat kan dus echt niet en verdient een dikke rode streep? Geen idee. Zijn de afgestudeerde Neerlandici degenen die dat bepalen? De mensen van de dikke Van Dale? Is Nederlands dan een dode taal die echt niet meer mag en kan veranderen (als je sommige mensen hoort protesteren tenminste bij nieuwe woorden..)? Natuurlijk niet. Gelukkig niet. Taal is in de eerste plaats de manier om je uit te kunnen drukken naar de ander toe zodat hij of zij jou begrijpt. Daar is het toch uiteindelijk allemaal om te doen? Als we dus woorden krijgen die een hele grote groep Nederlanders begrijpt en gebruikt, dan zou je dus kunnen zeggen dat het gewoon Nederlands is...Maar ja, dan komen de critici om de hoek kijken die dat niet vinden kunnen.🙊
Probleem waar je dan dus tegenaan loopt als je in opdracht schrijft: wie bepaalt dus wat fout is in de tekst en wat niet? Doe jij dat als tekstschrijver of is hierin de opdrachtgever de leidende draad? Of pak je gewoon Google erbij?
Mijn persoonlijke mening is dat in dit soort gevallen er overleg hoort te zijn tussen beide partijen. Wil de opdrachtgever een bepaald woord echt wel of niet gebruiken dan zal je als tekstschrijver je hier bij neer moeten leggen. Hij of zij geeft jou immers de opdracht en dus zal de tekst naar zijn of haar tevredenheid moeten zijn. Máár: jij als tekstschrijver zal ook de verantwoordelijkheid hebben dat een tekst goed is en goed valt bij de klanten van jouw opdrachtgever en hem of haar er dus op moeten wijzen dat iets 'officieel' anders geschreven wordt...Een goed samenspel dus, waarbij de opdrachtgever uiteindelijk het eindwoord heeft want het wordt zijn of haar artikel.
Dat is mijn mening: maar eh...wie bepaalt dan weer of mijn mening de juiste is? 😉
Reacties
Een reactie posten